Σε δέκα χρόνια υπάρχουν πολλές αλλαγές που μπορούν να γίνουν σε όλους τους τομείς της οικονομίας και όχι λιγότερο στον τομέα των ακινήτων. Στα διάφορα κοινωνικά δίκτυα, το λεγόμενο # 10yearschallenge τρελαίνεται, όπου οι φωτογραφίες πριν από δέκα χρόνια συγκρίνονται με τις τρέχουσες για να παρατηρήσουν τις αλλαγές.
Αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα είδος πλαισίου από εκείνους που ήταν 10 χρόνια της ιταλικής αγοράς ακινήτων, να κατανοήσουμε τις διάφορες θετικές και μη-τούβλο εξέλιξη.
Πριν από δέκα χρόνια για την Ιταλία ξεκίνησε μια πραγματικά κρίσιμη φάση, αυτή που εγκαινίασε την οικονομική κρίση που αφορούσε ολόκληρη την ευρωπαϊκή και την εξωευρωπαϊκή αγορά ακινήτων.
 Στην πραγματικότητα, το 2008, μετά από χρόνια ακραίας επέκτασης σε όλα τα μέτωπα, η αγορά ακινήτων υπέστη δραστική στάση, με κατάρρευση των τιμών των ακινήτων κατά 6%, ενώ οι συμβάσεις και οι συναλλαγές αγοράς και πώλησης ήταν περίπου 700 χιλιάδες.
 Το χρονοδιάγραμμα κατά το οποίο ένα σπίτι παρέμεινε στην αγορά ακινήτων προτού πωληθεί ήταν 130 ημέρες, αλλά ούτως ή άλλως οι αιτήσεις ενοικίασης ήταν σε αναταραχή.
 Μπορούμε να πούμε ότι, δεδομένης της ύπαρξης σταθερών τελών, η αφθονία της προσφοράς ήταν αρκετή για να ικανοποιήσει μια ακόμη παρούσα ζήτηση. Το 2018, ακριβώς μετά από δέκα χρόνια από αυτή την κατάσταση, οι συναλλαγές ξεπέρασαν από 700 σε 600 χιλιάδες, με διακύμανση των τιμών + 3%.
Οι χρόνοι πωλήσεων έχουν παραταθεί κατά 4 ημέρες, αλλά ο πιο απαιτητός τύπος είναι πάντα αυτός του διαμερίσματος τριών δωματίων. Προφανώς, η ανάκαμψη δεν είναι ομοιόμορφη, αλλά γενικά μπορούμε να πούμε ότι η κατάσταση φαίνεται να έχει ανακάμψει ελαφρώς.
Το ενοίκιο σήμερα απαιτεί πολύ περισσότερη ζήτηση από ό, τι πριν από πολλά χρόνια.
Παρόλο που ο τομέας των ακινήτων βιώνει μια εκτεταμένη φάση, φαίνεται ότι επί του παρόντος καταγράφει μια φάση ανάπτυξης μετά την κρίση. Η αρχική κατάσταση είναι αναμφίβολα λιγότερο ευημερούσα από ό, τι πριν από 10 χρόνια, με πιο περιορισμένη και περιορισμένη δυναμική. Το όριο αναμφισβήτητα χαρακτηρίστηκε από την παρουσία όχι μόνο της κρίσης, αλλά και της τραπεζικής πίστωσης.
Ο κατασκευαστικός τομέας διαδραμάτισε επίσης ρόλο στην επίδραση στην ιταλική αγορά ακινήτων.
Πριν από δέκα χρόνια, έχει χάσει έως και το 60% του κύκλου εργασιών της και επί του παρόντος μόνο ορισμένες πόλεις οδηγούν αυτόν τον τομέα. Το Μιλάνο είναι το πρώτο στην κατάταξη, αλλά πολλές άλλες πόλεις βρίσκονται ακόμη σε αδιέξοδο.
Ακόμη και οι επιλογές της οικονομικής πολιτικής ήταν κρίσιμες σε αυτό το στάδιο. Η τιμωρία προκλήθηκε στην πραγματικότητα από την έκρηξη που έχει καταγράψει πολλούς άλλους τομείς, όπως η τεχνολογία και η τεχνολογία της πληροφορίας που έχουν κυριολεκτικά εκδιώξει ως τόσα πολλά.
Ωστόσο, ένα στοιχείο που έχει αλλάξει θετικά με την πάροδο του χρόνου είναι η εποικοδομητική ποιότητα που, παράλληλα με την αύξηση της τιμής, έφερε σε κάθε περίπτωση μεγαλύτερη ανατροφοδότηση από τους επενδυτές, οι οποίοι όλο και περισσότερο τείνουν να αγοράζουν ένα ορισμένο επίπεδο ακίνητης περιουσίας.
Μπορούμε να δηλώσουμε συνοπτικά ότι η αγορά ακινήτων έχει υποστεί δύο κρίσιμες φάσεις, μία διεθνή και μία περιορισμένη στην ιταλική οικονομία.
 Η ζήτηση έχει γίνει όλο και πιο επιλεκτική, καθώς οι Ιταλοί αναζητούν όχι μόνο κτίρια ορισμένου επιπέδου, αλλά και ενεργειακή αποδοτικότητα, πράσινα και έξυπνα και καλά τοποθετημένα σε πόλεις τέλεια συνδεδεμένες με τα διάφορα σημεία ενδιαφέροντος.

Τι μπορώ να πω, αυτό το # 10yearschallenge ήταν πραγματικά εκπληκτικό!