Είναι γνωστό ότι κάποια ιδιαίτερα συναρπαστικά μέρη δεν επηρεάζονται ποτέ από κρίσιμες περιόδους όπως οι άλλοι. Είτε είναι καλοκαίρι ή χειμώνα, υψηλή ή χαμηλή σεζόν, υπάρχουν εκείνες οι ενεργές πόλεις και ειδικά κάτω από το σκόπευτρο των επενδυτών 365 ημέρες το χρόνο. Αλλά συχνά μπορεί να συμβεί ότι, λόγω αυτής της μεγάλης αυτονομίας, η καμπύλη προσφοράς μπορεί να κινηθεί προς έναν σαφώς καθορισμένο στόχο: αυτόν των μελλοντικών πλουσιότερων επενδυτών. Όλα αυτά συμβαίνουν στην Ισπανία, ακριβώς σε μια από τις πιο όμορφες και τουριστικές πόλεις: τη Βαρκελώνη.

Στην πραγματικότητα, τους πρώτους μήνες του 2019, στην αγορά ακινήτων, δεν υπήρχε καν σπίτι για λιγότερα από 150.000 ευρώ. Αυτή η λεπτομέρεια που προφανώς μπορεί να φαίνεται περιθωριακή, στην πραγματικότητα είναι ένα σύμπτωμα μιας πραγματικά σημαντικής αλλαγής. Το Real Estate της Βαρκελώνης αλλάζει σχήμα, προσαρμόζοντας σε μια νέα κατάτμηση, αυτή των πλουσίων.
Ήδη το 2018 έληξε με σημαντική αύξηση των τιμών των κατοικιών, ακόμη και στη Μαδρίτη, την πρωτεύουσα, 16,4%, επίπεδο που, σε εθνική κλίμακα, αποκαλύφθηκε με καλό ποσοστό 13% περισσότερο.

Μετά την κατάρρευση που είδε τον πρωταγωνιστή της Βαρκελώνης, το 2007, το 2014, η Ισπανία εγκαινίασε μια νέα εποχή: μια θετική τάση που φαίνεται να έχει φτάσει στα ιστορικά ύψη. Το πρόβλημα που προκύπτει από αυτή την κατάσταση οφείλεται στην απουσία ενός μεγάλου και ποικίλου οικιστικού αποθέματος ικανού να ικανοποιήσει κάθε αίτημα στην αγορά, προτιμώντας προφανώς έναν στενότερο και πιο οικονομικά ισχυρότερο κύκλο.
Η αδιαμφισβήτητη πίεση της ζήτησης έχει προκαλέσει ένα είδος «φαινομένου χωνιού» που μειώνει δραστικά τη δυνατότητα εξεύρεσης νέας περιουσίας τόσο στη Βαρκελώνη όσο και στη Μαδρίτη. Λόγος για τον οποίο, με την πάροδο του χρόνου, οι ιδιότητες καθίστανται demodé, ενώ οι ανάγκες των επενδυτών αλλάζουν και αλλάζουν με βάση την κοινωνία, την πολιτική και ακόμη και το περιβάλλον.
Ένας άλλος τομέας που αντιπροσωπεύει καλύτερα αυτή την κατάσταση τόσο ισχυρή από οικονομική άποψη, αλλά πάνω από όλα ακίνητη περιουσία, είναι η λεγόμενη «Διαγώνιος Μαρ», μια περιοχή όπου το 2018 ολοκληρώθηκαν οι πωλήσεις για 12.000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο. Προφανώς αναφέρουμε αρχαίες και πολυτελείς βίλες και σοφίτες εξοπλισμένες με όλες τις ανέσεις καθώς και υπέροχη θέα στη θάλασσα.

Ωστόσο, υπάρχουν επίσης εγκαταστάσεις ενός ορισμένου επιπέδου, όπως ξενοδοχεία, συνεδριακά και εμπορικά κέντρα, για να μην αναφέρουμε τα μουσεία και τις ιδιωτικές παραλίες που προσελκύουν τουρίστες από όλο τον κόσμο κάθε χρόνο.
Ωστόσο, οι συναλλαγές αυξάνονται, με αύξηση των πωλήσεων κατά 8% σε σύγκριση με το 2017. Οι μεγαλύτεροι επενδυτές του ισπανικού τούβλου είναι οι Ιταλοί, ακολουθούμενοι από τους Αμερικανούς και τους Γερμανούς.
Τι να πω, φαίνεται ότι το ισπανικό τούβλο έχει γίνει χρυσό!