Ιταλική αγορά ακινήτων: ανάπτυξη ή πτώση;
Το 2017 δεν ήταν ένα περιστασιακό έτος, ειδικά για την Ιταλία και ειδικά για την αγορά ακινήτων. Σε αυτήν την περίοδο, στην πραγματικότητα, ολόκληρη η οικονομία έχει πέσει θύμα της παγκόσμιας κρίσης, αλλά ένας τομέας, δικός μας, έχει φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο.
Οι ταχείες συναλλαγές και η οικονομική ταχύτητα που έδειξε η παρουσία πολλών επενδυτών, κυρίως από το εξωτερικό, αύξησαν γενικά το σύνολο του ιταλικού συστήματος, δίνοντας στον τελευταίο μια αισιόδοξη στροφή.
Δυστυχώς, το επόμενο έτος καταγράφηκε οπισθοδρόμηση, λόγω πολλών παραγόντων που εξακολουθούν να μην έχουν εγκαταλείψει πλήρως την ιταλική χερσόνησο.
Στην πραγματικότητα, το 2018 οι συναλλαγές ακινήτων μειώθηκαν κατά περίπου 22%, ένα μικρό χτύπημα σε σύγκριση με τη γενική κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Γιατί λοιπόν η Ιταλία πάντοτε ταξίδευε ενάντια στο σημερινό κράτος;
Ας αναλύσουμε την κατάσταση μαζί.
Μπορούμε να εντοπίσουμε κυρίως δύο στοιχεία θεμελιώδους σημασίας. Ο πρώτος οφείλεται στην πολιτική αβεβαιότητα, η οποία εξακολουθεί να υφίσταται στην εκκίνηση και έχει οδηγήσει σε μια εκθετική αύξηση των επιπέδων εξάπλωσης σε εκθετικά επίπεδα, πέραν της προοδευτικής επιβράδυνσης της δυνατότητας πρόσβασης σε πολλά δάνεια.
Το τελευταίο αυτό στοιχείο δεν πρέπει να υποτιμηθεί, δεδομένου ότι η ιταλική αγορά ακινήτων συνδέεται στενά με τα τραπεζικά δάνεια και ότι η αύξηση της μεταβλητότητας των ίδιων αγορών είχε σημαντικό βάρος. Δυστυχώς, οι περισσότεροι ξένοι επενδυτές αποφάσισαν να επιλέξουν άλλες τοποθεσίες.
Ο δεύτερος παράγοντας που, αντίθετα, έθεσε το ιταλικό σύστημα οικονομικών και ακινήτων σε δυσκολία, έστω και πολύ μικρότερο, ήταν η έλλειψη πρώτης ύλης, δηλαδή της ακίνητης περιουσίας. Σε γενικές γραμμές, το 2018 δεν ήταν εντελώς αρνητικό έτος, αλλά η αγορά επικεντρώθηκε μόνο σε ορισμένα κέντρα, εις βάρος άλλων. Το Μιλάνο ήταν η πρωτεύουσα του ακινήτου, ακολουθούμενη από τη Ρώμη. Σταθερά τμήματα, αλλά ακόμα προσανατολισμένα προς μια ακριβή τυπολογία της πραγματικότητας: αστικές.
Τι αναμένεται για το 2019;
Η αβεβαιότητα και ο κατακερματισμός είναι δύο χαρακτηριστικά που δεν φαίνεται να θέλουν να εγκαταλείψουν την Ιταλία, αλλά υπάρχουν και βάσιμοι λόγοι για να είναι αισιόδοξοι. Οι βασικοί τομείς που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη της αγοράς ακινήτων είναι η εφοδιαστική και η λιανική πώληση.
Το 2019 εγκαινιάστηκε χωρίς πολλές προσδοκίες, με το φόβο ότι μπορεί να φτάσει μια φάση στασιμότητας και στη συνέχεια παλινδρόμησης. Η ελπίδα ανατίθεται σε ξένες πρωτεύουσες, που θα προέρχονται από τους λάτρεις του ιταλικού πολιτισμού και τη συνύπαρξη πολλαπλών ποικίλων και μοναδικών πραγματικοτήτων, θα συνεχίσουν να διεισδύουν στην «Bella Italia».
Εκφράζεται επίσης η ελπίδα ότι το σύστημα θα μπορέσει να αυξηθεί και πάλι χάρη στον εκσυγχρονισμό ενός τραπεζικού συστήματος που είναι πολύ ασφυκτικό και επηρεάζει όλους τους διάφορους οικονομικούς τομείς.
Οι ταχείες συναλλαγές και η οικονομική ταχύτητα που έδειξε η παρουσία πολλών επενδυτών, κυρίως από το εξωτερικό, αύξησαν γενικά το σύνολο του ιταλικού συστήματος, δίνοντας στον τελευταίο μια αισιόδοξη στροφή.
Δυστυχώς, το επόμενο έτος καταγράφηκε οπισθοδρόμηση, λόγω πολλών παραγόντων που εξακολουθούν να μην έχουν εγκαταλείψει πλήρως την ιταλική χερσόνησο.
Στην πραγματικότητα, το 2018 οι συναλλαγές ακινήτων μειώθηκαν κατά περίπου 22%, ένα μικρό χτύπημα σε σύγκριση με τη γενική κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Γιατί λοιπόν η Ιταλία πάντοτε ταξίδευε ενάντια στο σημερινό κράτος;
Ας αναλύσουμε την κατάσταση μαζί.
Μπορούμε να εντοπίσουμε κυρίως δύο στοιχεία θεμελιώδους σημασίας. Ο πρώτος οφείλεται στην πολιτική αβεβαιότητα, η οποία εξακολουθεί να υφίσταται στην εκκίνηση και έχει οδηγήσει σε μια εκθετική αύξηση των επιπέδων εξάπλωσης σε εκθετικά επίπεδα, πέραν της προοδευτικής επιβράδυνσης της δυνατότητας πρόσβασης σε πολλά δάνεια.
Το τελευταίο αυτό στοιχείο δεν πρέπει να υποτιμηθεί, δεδομένου ότι η ιταλική αγορά ακινήτων συνδέεται στενά με τα τραπεζικά δάνεια και ότι η αύξηση της μεταβλητότητας των ίδιων αγορών είχε σημαντικό βάρος. Δυστυχώς, οι περισσότεροι ξένοι επενδυτές αποφάσισαν να επιλέξουν άλλες τοποθεσίες.
Ο δεύτερος παράγοντας που, αντίθετα, έθεσε το ιταλικό σύστημα οικονομικών και ακινήτων σε δυσκολία, έστω και πολύ μικρότερο, ήταν η έλλειψη πρώτης ύλης, δηλαδή της ακίνητης περιουσίας. Σε γενικές γραμμές, το 2018 δεν ήταν εντελώς αρνητικό έτος, αλλά η αγορά επικεντρώθηκε μόνο σε ορισμένα κέντρα, εις βάρος άλλων. Το Μιλάνο ήταν η πρωτεύουσα του ακινήτου, ακολουθούμενη από τη Ρώμη. Σταθερά τμήματα, αλλά ακόμα προσανατολισμένα προς μια ακριβή τυπολογία της πραγματικότητας: αστικές.
Τι αναμένεται για το 2019;
Η αβεβαιότητα και ο κατακερματισμός είναι δύο χαρακτηριστικά που δεν φαίνεται να θέλουν να εγκαταλείψουν την Ιταλία, αλλά υπάρχουν και βάσιμοι λόγοι για να είναι αισιόδοξοι. Οι βασικοί τομείς που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη της αγοράς ακινήτων είναι η εφοδιαστική και η λιανική πώληση.
Το 2019 εγκαινιάστηκε χωρίς πολλές προσδοκίες, με το φόβο ότι μπορεί να φτάσει μια φάση στασιμότητας και στη συνέχεια παλινδρόμησης. Η ελπίδα ανατίθεται σε ξένες πρωτεύουσες, που θα προέρχονται από τους λάτρεις του ιταλικού πολιτισμού και τη συνύπαρξη πολλαπλών ποικίλων και μοναδικών πραγματικοτήτων, θα συνεχίσουν να διεισδύουν στην «Bella Italia».
Εκφράζεται επίσης η ελπίδα ότι το σύστημα θα μπορέσει να αυξηθεί και πάλι χάρη στον εκσυγχρονισμό ενός τραπεζικού συστήματος που είναι πολύ ασφυκτικό και επηρεάζει όλους τους διάφορους οικονομικούς τομείς.
